Donderdag 13 mei t/m zondag 16 mei
Het Hemelvaartsweekend brengen we door in Wemeldinge. Niet helemaal camperen, want alhoewel we ons overdag in de camper voortbewegen, slapen we ‘s nachts in een huisje. (http://www.dorpsstraat9.nl) En ook cachen we niet veel, omdat we met Theo en Kaat zijn en dus ook graag tijd met hen doorbrengen. Ik heb dus wel even getwijfeld of dit weekend in deze blog moest, maar omdat we toch op een aantal interessante plaatsen zijn geweest heb ik besloten dat toch maar te doen.
Wemeldinge
Wemeldinge is een dorpje op Zuid-Beveland aan de Oosterschelde, aan de noordelijke monding van het kanaal door Zuid-Beveland. Wemeldinge is omgeven door appelboomgaarden, die nu nog net een beetje in bloei staan. Ons vakantiehuisje ligt aan de Dorpsstraat, waar veel monumentale pandjes liggen. De straat is ‘ouderwets’ opgebouwd, met aan beide zijden leilinden, waardoor er als het ware een bredere straat met aan weerszijden een smallere straat ontstaat. Het heeft nog altijd een historische uitstraling.
In Wemeldinge zijn we voornamelijk thuis, met elkaar. Toch maken we elke dag wel een wandeling. Zo lopen we de eerste avond een rondje langs de indrukwekkende Maartenskerk (https://nl.wikipedia.org/wiki/Maartenskerk_(Wemeldinge)) die gelegen is op een Vliedberg. Vliedbergen zijn ophogingen in het landschap, waar men vroeger heen kon vluchten bij overstromingen. De hoogste vliedberg van Zeeland zou naast de kerk liggen. Gek genoeg zien we deze niet door al het struikgewas wat er op en voor staat. (https://www.zeeuwseankers.nl/verhaal/vliedberg-wemeldinge)
Ook wandelden we door het Wemeldingse bos, een stuk natuurschoon van parkformaat waar je door het ‘kortstraatje’ kon komen. En we liepen door de haven en langs de twee karakteristieke molens waar Wemeldinge bekend om staat. En we ontdekken dat Wemeldinge, net als Kopenhagen, ook een kleine zeemeermin heeft die uitkijkt over de zee. Een kunstwerk van Leon Vermunt (https://www.bndestem.nl/roosendaal/vermunts-zeemeermin-in-de-zeeuwse-wateren~a46993e7/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F)
Hansweert
We bezochten Hansweert. Hansweert ligt aan de Westerschelde, aan de zuidelijke monding van het kanaal door Zuid-Beveland. Het is hier mooi te zien hoe de schepen vanaf zee de sluis binnenvaren. Er liggen drie zeesluizen, de huidige, maar ook twee historische die te klein waren geworden en nu dus niet meer in gebruik zijn. Toen in 1866 het kanaal in gebruik genomen werd, floreerde Hansweert. Er waren cafés voor de zeelui, en veel handel door de parlevinkers. Het werd ook wel Klein Antwerpen genoemd. Nu is het een rustig dorp. (https://www.zeeuwseankers.nl/verhaal/het-oude-sluizencomplex-van-hansweert) (https://www.geocaching.com/geocache/GC65FMK)
Wat erg leuk was, was dat er vlak voor de kust in de Westerschelde een afgezonken schip ligt, ooit bedoeld om de vaargeul op diepte te houden.(https://binnenvaartinbeeld.com/nl/captain_james_duffy) Wij hadden het geluk dat het laag water was en we er heen konden lopen. De houten restanten zaten vol met oesters.
Yerseke
We hadden gehoord dat in Yerseke de lekkerste mosselen te halen zijn. Wandelend door de haven kwamen we dan ook langs veel vissersboten en langs de Nederlandse Mosselveiling (https://nederlandsemosselveiling.nl), maar misschien vanwege het hemelvaartsweekend was er nergens bedrijvigheid. Ook bij de oesterputten, waar we vervolgens langsliepen, was het interessant, maar stil. Wel indrukwekkend als je bedenkt dat die ‘bakken’ waarin ze oesters laten groeien en schoonspoelen, er al vanaf 1874 staan. (https://www.zeeuwseankers.nl/verhaal/oestercultuur). Uiteraard bestelden wij mosselen bij de visboer, maar wisten wij veel dat het daar nu het seizoen niet voor was..... dus kwamen we thuis met een zak tong. Ook lekker.
Het verdronken land van Zuid-Beveland
Tussen de Zeeuwse eilanden blijkt allerlei verdronken land te liggen, zo ook in de Oosterschelde. Van de verhuurder kregen we de locatie door waar we, bij laag water, via het slik, naar de funderingen van het verdronken land van het dorp Tolseinde konden lopen, als afsluitende activiteit van onze mini-vakantie. De gedempte oude haven op de foto was één van de wegwijzers.
Tolseinde is, net als vele andere dorpen en de destijds derde grote stad van Zeeland, Reimerswaal, weggespoeld bij de Sint-Felixvloed in 1530. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Verdronken_Land_van_Zuid-Beveland). Voordat we goed konden bekijken of we op de juiste plek waren, begon het te gieten en te donderen. Dus konden we niet in het water blijven en zijn we naar huis gegaan zonder het echt goed bekeken te kunnen hebben. Wellicht voor een volgende keer.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat leuk Joriska dat je de tijd hebt gevonden om dit verslag te maken. Zo kunnen Theo en ik lezen over jullie uitstapje naar Hansweert. 👏💕