Zondag 2 mei en maandag 3 mei 2021
Flevoland is prachtig in het voorjaar. Frisgroen gras, met paarden en koeien. Gele velden vol koolzaad. En tulpenvelden in rood, rose, geel, paars, oranje.... Het was een goede beslissing om hier heen te gaan.
Een stukje geschiedenis
Natuurlijk had ik eerst gelezen over Flevoland. Flevoland is Nederlands jongste provincie, sinds 1986, en het bestaat uit de NoordOostpolder en de Flevopolder. De Flevopolder is het grootste kunstmatige eiland ter wereld. Flevoland kent maar zes gemeenten: Almere, Zeewolde, Lelystad, Dronten, Noordoostpolder en Urk. Deze laatste 2 hoorden tot 1986 bij Overijssel; de eerste vier hoorden niet bij een provincie, dus de mensen hadden daar tot 1986 ook geen stemrecht voor de provinciale Staten en daardoor geen invloed op de Eerste kamer.
De naam Flevoland is afkomstig van de Lacus Flevo. Voor het begin van onze jaartelling stroomde de Noordelijke aftakking van de Rijn uit zijn oevers door de stijging van de zeespiegel. Hierdoor ontstonden meerdere meren die zich aaneensloten tot één groot meer: het Flevomeer. Rond het jaar 1000 ontstond een open verbinding met de Noordzee, en werd het een binnenzee: Almere genaamd. Hierbij werd bewoond land door water verzwolgen.
In 1918 werd de Zuiderzeewet aangenomen waarin tot inpoldering van de Zuiderzee werd besloten. Draagvlak voor deze wet ontstond pas na de watersnoodramp van 1916, waarbij de Zuiderzeedijken op meerdere plekken doorbraken of overliepen, en zo grote delen van Nederland overstroomden.
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Flevoland) In het gebied met deze interessante geschiedenis, brachten wij de afgelopen twee dagen door.
De bollenvelden
Wat we dit jaar ontdekt hebben, is dat Flevoland qua bollenvelden niet onder doet voor de bekende bollenstreek rond de Keukenhof. Net zo kleurig, maar veel rustiger en lang niet zo toeristisch. Al zou Flevoland dat zelf wel anders willen, getuige het feit dat er ook een jaarlijkse tulpenroute wordt georganiseerd, waarbij je zelf met fiets of auto een tulpenroute kunt rijden. (https://tulpenrouteflevoland.nl). Wij hebben ons door de routekaartjes laten inspireren voor de weg die we zelf door de polder hebben gekozen en we zagen velden in allerlei kleuren.
Puzzelcaches
Tijdens ons rondje door de polder zijn we her en der gestopt voor caches, vooral voor diegenen waarvoor in het veld nog gepuzzeld moest worden. De eerste was aan een alternatieve camperplek aan het Eemmeer, waar we met fantastisch uitzicht wel een uur hebben gepriegeld om een doosje uit een paaltje te krijgen. Uiteindelijk is het onder aanmoedigende belangstelling van vier andere camperaars gelukt. (https://www.geocaching.com/geocache/GC4M982)
Gelukkig gingen de andere puzzeltjes sneller. Martijn is hier best handig in.
De avond en de overnachting
Het doel van deze hele exercitie was een bezoek aan Willem-Jan, in zijn nieuwe huis in Wolvega. Hij heeft het huis nu zo’n 6 weken, en er moet nog heel wat in gebeuren. Al het binnenwerk heeft hij verwijderd zodat hij het rookvrij en helemaal naar zijn zin opnieuw kan opbouwen. We kregen een rondleiding door het huis, en hoe het gaat worden. En we aten en praatten in het verwarmde kantoor.
Rond 9 uur gingen we op zoek naar een camperplaats. Maar degene die wij in gedachten hadden was niet meer open. Inmiddels werd het donker, waren we moe, en bleek één van onze voorlampen het niet meer te doen, dus zijn we gestopt bij een random parkeerplaats aan een bollenveld, die we zagen vanaf de grotere weg. Inmiddels was het te donker om van het prachtige uitzicht te genieten. Maandagochtend lukte dat wel. We maakten eerst een wandeling in de polder, en ontbeten daarna met uitzicht op de tulpen.
Urk
Maandagochtend gingen we naar Urk. Urk was, net als Schokland, al eeuwenlang een eiland voordat de inpoldering begon. Urk hoorde bij Amsterdam (1660-1792), bij Noord Holland (1824-1950), Overijssel (1950-1986) en daarna bij Flevoland. We wandelden in ‘het oude Urk’ waar nog goed te zien is dat het een eiland was wat leefde van de visserij. In de straten was veel hoogteverschil, de dicht-op-elkaar-staande huisjes waren piepklein, er was een levendige haven met vissersboten en scheepswerven, en het water wat tegen de pier aansloeg was wild en golverig als de zee. We waren toerist in eigen land en bekeken de bezienswaardigheden. (https://www.mooistedorpjes.nl/nederland/flevoland/urk/)
De kleine huisjes
Indrukwekkende kunstwerken. Geschilderd op straat, maar met de suggestie van 3-D.
De vuurtoren van Urk, (https://nl.wikipedia.org/wiki/Vuurtoren_van_Urk) waar we ‘een echte Urker’ spraken over de verkleining van zijn eiland en het verdwijnen van de visserij (‘allemaal door leugens’) en daaronder een verwijzing naar de Ommelebommelesteen. Het verhaal ging dat de Urker mannen naar de zwarte zwerfkei moesten roeien, zo’n 70 meter uit de kust om daar de nieuwe baby’s op te halen. Een jongen was duurder dan een meisje. De Urker variant van de ooievaar. (https://www.naupar.nl/bezienswaardigheden/ommelebommelestien/#meer-informatie)
Het vissersmonument. Een vrouw die uitkijkt over het water waar haar geliefden niet meer thuis zullen komen. Eromheen plaquettes met tientallen namen van vissers die in de zee gestorven zijn. Indrukwekkend.(https://www.flevolanderfgoed.nl/home/herinneringsmonumenten/noordoostpolder-4/urk-2/vissersmonument.html)
Op de voorgrond een oorlogsmonument. Op de achtergrond het Kerkje aan de Zee, waar ook de voor-de-wetenschap-geroofde Urker schedels zijn begraven (https://urkerschedels.wordpress.com/de-schedels/)
En toen we alles bekeken hadden, haalden we als lunch een vismaaltijd bij Baarssen. De restaurants zijn vanwege coronamaatregelen binnen nog gesloten, dus we aten het in de camper op. (https://www.visspecialiteitenbaarssen.nl/over-ons)
Land Art Flevoland: Aardzee en het Observatorium
Op negen plaatsen in Flevoland zijn grote landschapskunstwerken aangebracht.
(https://www.landartflevoland.nl). Wij bezochten de twee oudsten:
Het Observatorium (1977). Een kunstwerk van Robert Morris, bestaande uit aardwallen cirkels waarbinnen je stemgeluid bijzonder resoneert als je op het middelpunt staat. (https://www.landartflevoland.nl/kunstwerken/robert-morris-observatorium/)
En Aardzee (1982). Een kunstwerk van Piet Slegers waarbij in het landschap golvende heuvels zijn aangebracht. Er liep een schelpenpad doorheen en in het kunstwerk was een water zichtbaar. (https://www.landartflevoland.nl/kunstwerken/piet-slegers-aardzee/)
Het zijn heerlijk rustgevende plekken.
Reactie plaatsen
Reacties